Als je overweegt om te investeren in vastgoed op Bali, is het belangrijk om het verschil tussen leasehold en freehold goed te begrijpen. Deze twee vormen van eigendom bieden verschillende voordelen en beperkingen, vooral voor buitenlandse investeerders. Hieronder leggen we beide opties uit, zodat je de juiste keuze kunt maken op basis van je investeringsdoelen.
Leasehold is de meest toegankelijke optie voor buitenlanders. Hierbij huur je het land voor een vooraf vastgestelde periode, meestal 25 jaar, met de mogelijkheid om de lease te verlengen. Je hebt het recht om vastgoed te gebruiken en te verhuren, maar je bezit het land niet volledig.
Bij freehold heb je het land volledig in eigendom, maar dit is voor buitenlanders alleen mogelijk via een Indonesische onderneming, zoals een PMA (Penanaman Modal Asing) of een PT (Perseroan Terbatas). Via deze bedrijfsstructuren kun je indirect vastgoed bezitten, maar het opzetten en onderhouden van zo'n onderneming brengt meer administratieve lasten en kosten met zich mee.
Het belangrijkste verschil tussen leasehold en freehold is de mate van eigendom en controle die je hebt. Leasehold is een betaalbare en toegankelijke optie voor buitenlanders die voor langere tijd willen investeren zonder de verplichting van een bedrijf. Freehold, via een PMA of PT, biedt volledige controle over het land en is ideaal voor lange termijn investeringen, maar brengt meer kosten en verplichtingen met zich mee. Afhankelijk van je investeringsdoelen en financiële situatie, kan één van deze opties beter bij je passen.
